KoninginnelaanEgerschot53-07-36

< Back | Index | Next >

KoninginnelaanEgerschot53-07-36.jpg

Koninginnelaan 92, Egerschot (hoek Begoniastraat)

fotovergelijking vroeger en nu

Weet u wellicht meer te vertellen over deze bakkerij? REAGEER, we zijn benieuwd naar uw verhaal!

Reactie 1:

Gerda Penninx: Hier heb ik vroeger gewerkt en mijn inmiddels overleden man leren kennen. Ik ben Gerda Penninx en mijn man heette Co van Eldik. Het was de broer van Mieke Mentjot en Kees van Eldik. Kees was weer getrouwd met Door Werts die in de Begoniastraat woonde. Inmiddels woon ik in Amsterdam in de Lucien Gaudinstraat 102. Heel erg leuk al die memories.

Reactie 2:

Henny de Pee: Mijn opa en oma de Pee hadden een kapperszaak aan de Koninginnelaan 108. Ik was als kind eind jaren vijftig veel bij mijn opa en oma. Ik mocht niet naar school aan de Koninginnelaan maar moest naar de broedersschool aan de Stieltjesstraat vlak bij het station. De tunnel was er toen nog niet. In de drogisterij ging ik vaak een puntzak van papier met witzwart en zoethout halen. De man in de drogisterij heette Martens en had een kunsthand. Bij het vullen van de zakjes klemde hij het tussen zijn arm. Zijn zoon heette Piet en met hem moest ik altijd naar school lopen via de tunnel bij de oude haven langs het spoor.

Reactie 3:

Nellie van Oss: Bakkerij Egerschot hoek van de Koninginnelaan, zijstraat van de Begoniastraat.
Mijn vader Herman van Oss werkte in die bakkerij, hij weet alleen niet zo goed welk jaar het was. Ik was een klein meisje, ben nu 46 en mijn vader word 70. Wij stonden altijd als kleine meisjes, ikzelf en mijn zusje, te kijken hoe mijn vader onder in de winkel aan het bakken was. Dat kon je aan de zijkant zien, het was een soort kelder die eronder zat. Van bakker Egerschot kregen wij altijd een zakje koekkruimels. Het was een mooie tijd en bakken ja dat kan hij nog steeds.

Reactie 4:

Gerard Damen 01-06-2008, Jos en Antoine van Egerschot zijn jarenlang onze buren geweest in Malden. Antoine woont nog in Malden aan De Rijf, en Jos woont in Molenhoek.

Reactie 5:

Peter Thijssen, 12-02-2009: Nu hoop ik dat ik het goed vertel, mijn moeder (Gerda Hol) heeft ook in deze winkel gewerkt. En Dora was geloof ik weer een tante van mijn vader (Peter Thijssen). Mijn vader en moeder hebben elkaar leren kennen via Dora, maar dat was ook niet zo moeilijk, want de zus van Dora was mijn oma en die hadden ook weer een bakkerij op de Weurtseweg (Thijssen).

Reactie 6:

Henk van Hest, 21-02-2009: Aan de andere kant Koninginnelaan-Begoniastraat, zat een kruidenier Janssen op Koninginnelaan 94. Aan deze plaats heb ik hele spannende herinneringen. Ik liep daar in het voorjaar van 1945, samen met mijn broer en zus en we speelden krijgertje. Onze leeftijden waren resp.11j, 9j en 7 jaar. We waren 's morgensvroeg naar de vroegmis in de H. Hartkerk in de Krayenhofflaan geweest. We waren op weg naar ons ouderlijk huis, Nieuwe Nonnendaalseweg. Mijn zus moest ons proberen te tikken. Ik 9 jaar oud, rende de straat over. Tot mijn grote schrik kwam er een colonne militaire vrachtauto's aan! Ik rende wat ik kon, maar de auto's waren te dichtbij! In paniek bleef ik de straat over rennen. De eerste vrachtauto week voor me uit door de stoep op te sturen om mij te ontwijken, maar in mijn paniek bleef ik maar rennen. Eerst de lage stoep en toen de hoge stoep. Hij moest mij wel raken. Op een gegeven moment voelde ik dat hij me raakte, ik ben een moment mijn bewustzijn verloren, ik hoorde in de verte glasgerinkel en toen ik mijn ogen opsloeg lag ik tussen voorwielen van de vrachtauto tegen zijn voorwielaandrijving aan te kijken. Behalve wat pijn aan mijn achterste mankeerde ik niets. Alleen een van mijn klompen was stuk!
De vrachtauto stond met zijn neus in de winkel, via de etalage, het was een geweldige ravage.
Er waren mensen die mij naar huis hebben gebracht.
Ik heb dit nooit opgeschreven, we waren nu zo dicht in de buurt dat ik dacht het is nu of nooit!
Mijn hele leven had ik zo graag de chauffeur van de vachtauto gesproken, want deze Engelse militair heeft mijn leven gered en ik had hem persoonlijk graag bedankt. Maar door dit op te schrijven hoop ik dat wie dan ook weet wie deze militair is, ik hem op deze manier bedank.

Reactie 7:

John Massa, 17-11-2013: Antoine Egerschot was een vriend van me midden jaren 60, ik weet nog dat we vaak op de vrije woensdagmiddag met een gehuurde bakfiets, welke we voor een middag huurden voor 2,50 gulden, dat we dan houtkrullen gingen halen bij Berntsen Braam de aannemer. Met de bakfiets de Koninginnelaan op en dan linksaf bij het politiepostje de Nieuwe Nonnendaalse weg op en dan krullen scheppen in oude postzakken welke we dan vastbonden op de bakfiets en vervolgens met een noodgang met de bakfiets naar beneden, vervolgens kregen we dan 10 cent per postzak, maar af en toe zaten er volgens de bakker te weinig krullen in enkele zakken en dan kregen we maar 5 cent per zak....
Al met al een fantastische tijd om nooit te vergeten!

Reactie 8:

Harry Kuijltjes, 29-09-2014: 01-10-2014 Mijn ouders hadden in de jaren na de oorlog een juwelierszaak aan de Bloemerstraat in Nijmegen en waren goed bevriend met familie Van Egerschot en ome Wim was mijn peetoom. In 1956 hebben mijn ouders de zaak overgedaan aan een andere eigenaar en wij zijn toen naar Arnhem verhuist, maar het kontakt met Van Egerschot bleef intakt.
Meestal in de schoolvakanties kwamen zij dan bij ons op bezoek en dan mocht ik met hun mee naar nijmegen om te logeren, ik vond het fijn bij hun in de bakkerij en was meestal onder in de banket afdeling te vinden, daar werkte een jonge banketbakker die woonde aan de overkant. 's morgens stond ik vroeg op om met de fiets een doos verse puntbroodjes bij de veiling af te geven, dat bakkersleven beviel mij wel.
Op een middag vroeg ome Wim of ik met Jos de witte bestelauto een goede wasbeurt wilde geven, dus gingen wij met emmers, sponsen en poetsdoeken en niet vergeten een bus vim !!!!!! aan de gang, want het moest toch goed gebeuren en dat deden wij dan ook, flink poetsen en we deden het zelfs zo goed dat op een aantal plekken de donkeren grondlak te zien was en toen ome Wim maar eens even kwam kijken hoe ver we waren, kregen wij een donderspeech te horen in plaats van ieder een knaak, zo iets vergeet je nooit meer.
In 1963 zijn wij verhuist van Arnhem naar Roermond en na een week al werkte ik in een banketbakkerij, ik was toen veertien jaar en ook in roermond zijn ome Wim en tante Door nog een paar keer geweest, helaas is ome Wim veel te jong gestorven, op vijf april 1965 ben ik met mijn ouders op de begrafenis geweest.
De liefde voor het bakkersvak heb ik aan hem te danken en ik heb in meerdere banketbakkerijen in de regio Roermond met veel liefde voor het vak gewerkt.
Reactie 9:

Ankie van Son, 10-03-2015: Ik heb op nr 84 gewoond (1955-1965) van Son's bazar. Naast Zuring de schoenmaker/kapper. Ben als kind bevriend geweest met Antoine. Zijn moeder had het altijd druk. Gerda ken ik ook nog van toen. Lekker waren de koekkruimels van 5 cent per zakje. Ook de pepermuntballen, heerlijk. Heb leuke herinneringen aan de hoge stoep. Mijn moeder leeft nog (vader +2011), een zus geb.1963. Heb echt genoten van de reacties kom nog wel eens in Nijmegen (familie) Waalkade.

Op de hoge stoep waren toen de volgende winkels aanwezig: (80) De Spar van de familie Kaspers, (82) Slagerij Brommels, (84) onze winkel Van Son's Bazar, (86) Schoenmakerij/Herenkapper Zuring (dit waren twee broers), (88) Groenteboer (Maters???), (90) Drogisterij, (92) Bakkerij Van Egerschot. Dan kwam zijstraat Begoniastraat en vervolgens weer een hele rij winkels. Op de hoek was de VIVO-kruidenier. Dan nog een bakker (twee oudere dames), een stomerij, een groenteboer Aalbers, een winkeltje met truien en vesten.
Ik heb heel veel gespeeld op de hoge Stoep, rolschaatsen (echte Hudora’s). Tollen met een stokje met vliegertouw en tol was niet toegestaan i.v.m. de grote winkelruiten. We hebben ook nog een tijd pijltjes geschoten met een buis en papieren pijltjes. Bij onze winkels was een achterom, paadje naar de 'tuintjes', betegelde plaatsen.
De Hoge Stoep heeft zijn naam te danken aan het feit dat dit trottoir over de breedte van alle 7 winkels ongeveer 30 cm. hoger lag. De lengte van deze stoep zal ongeveer een meter of 5 zijn.
Voor deze stoep lag ook nog een lager trottoir aan de straat met parkeerplaatsen.
Onze winkel is dicht gegaan in december 1965. Ik was toen nog net 11 jaar.
Reactie 10:

Marco Vullings, 18-09-2016: wat betreft de hoge stoep: op nummer 88 (de groentewinkel) woonde mijn opa Theo Vullings. Zijn kinderen Gijs, Rinus en Corry zijn altijd in Nijmegen blijven wonen. Gijs en Corry zijn inmiddels overleden. Rinus (mijn vader) wordt in december 90 en weet zeer veel te vertellen over de stad en buurt waarin hij is opgegroeid.
Reactie 11:

Ben Zuuring, 27-07-2018: ik ben opgegroeid op de Hoge Stoep waar mijn vader een herenkapsalon had en een broer van mijn moeder een schoenmakerij in de kelder had en later op de begane grond.
Reactie 12:

Jan Heijmans, 27-07-2018: Ben Zuuring, dan ben jij waarschijnlijk mijn buurjongen geweest, hangt af van de leeftijd. Ik ben geboren in 1933 en heb op de hoge stoep gewoond tot 1940.
Mijn ouders hadden daar een winkel in huishoudelijke artikelen op Koninginnelaan 84.
Elders op deze site staat een oude advertentie van de winkel.
Reactie 13:

Gerard Centen, 29-07-2018: In 1941 begon voor mij de lagereschool. Dat was de Dominicusschool op de Koninginnelaan, iedere dag lopen van de Mosstraat naar school. Meestal via de hogestoep want dan kwam ik ook langs van Sons bazar en dat was interessant want die verkocht stripboeken.
Ik kan mij niet goed meer herinneren of van Sons ook stripboeken verkocht van Dick Bos, de stripheld die alles oploste met zijn jiujitsu techniek. Ik dacht dat in 1943 door het ministerie van onderwijs werd gewaarschuwd dat de stripverhalen van Dick Bos negatieve invloed op leerlingen zouden hebben. Het week natuurlijk in die tijd helemaal af van de katechismus, en het was op de roomse Dominicusschool ook een hoofdzonde als je een boekje van Dick Bos had.
Trouwens de originele boekjes van toen zijn nu geld waard, jammer genoeg zijn er in de oorlog veel stripboekjes in de kachels verbrand.
Dus mijn oproep is aan de fam van Sons bazar op de hoge stoep: weten jullie of opa in de oorlog en erna boekjes heeft verkocht van Dick Bos?
Reactie 14:

Ank van Son, 12-01-2020: Ik (Ankie van Bokhoven - van Son) vind het fantastisch om alle reacties te lezen. Ben altijd bevriend geweest met Benny Zuuring en Antoine van Egerschot. Heb een prima tijd gehad op de Hoge Stoep.
Mijn ouders (Frans en Tonny van Son) leven niet meer. Ze hadden een hele leuke winkel met op 31 december vuurwerkverkoop.
Ik zat op de H. Hartschool, ging naar de kabouters bij Don Bosco. Heel veel herinneringen: rolschaatsbaan/ijsbaan, Schaapmeester, Ria, Antoine en Willie van Egerschot, Benny en Pietje Zuuring, winkel van Lagee, Bovenaan (politiepost) en nog veel meer.
Ik woon nu in Drunen, ben getrouwd (dit jaar 40 jaar), heb 2 kinderen (37,35), 4 kleinkinderen (2,4,5,19) en een bonuskind van 7.
Beste Gerard Centen (Reactie 13), van de boekjes van Dick Bos weet ik helemaal niets. Sorry hiermee kan ik je niet verder helpen.
Ik heb in de winkel gewoond van 1955 tot half december 1965. Sluiting was het gevolg van de opening van de tunnel onder het station. Ik ben ook op de lagere school mijn poeziealbum kwijtgeraakt. Welke vriendin kan mij hier meer over vertellen?
Heel veel groeten uit Brabant. Hoor heel graag een reactie van jullie!
Reactie 15:

Gerard Centen, 15-01-2020: gister ben ik vanaf de Veemarkt (want daar woon ik) gaan wandelen samen met ons hondje Bobby. Naar de Koninginnelaan, via de Hezelpoort onder het spoor door, dan linksaf naar de Eerste Oude Heselaan. Dan kom je bij Vissers Meubelen, en dan begint bij mij op die plek de herinnering aan het Willemshofje. Daar woonde in de oorlog een schoolvriendje van de Dominicusschool. Het hofje werd in 1965 gesloopt en daar staat nu Vissers Meubelen. Dan steek ik de Tunnelweg over en op die plaats heb ik vaak gevoetbald tegen DBK en in 1945-1946 waren er volkstuintjes voor kinderen van de Dominicusschool.
Ik heb daar nog even stilgestaan maar Bobby trok aan de lijn: baasje hier moeten we echt doorlopen, en dan begint de Koninginnelaan waar al voor de oorlog de St. Thomas (A kant) en Dominicusschool (B kant) stonden. Ook daar heb ik even stil gestaan, en ik hoorde de schoolbel - speelkwartier is voorbij. Dan naar het hoge stoepje waar de winkels vroeger waren, de panden zijn allemaal gerenoveerd en het hoge stoepje, dat zijn nu voortuintjes met nog altijd het hoogteverschil met de straat. Dat is wel mooi, toch nog iets zoals het vroeger was. Alleen waar Ank van Son vroeger kon spelen op het verhoogde stoepje dat is voor enkele bewoners een dumpplaats voor overtollige spullen, jammer.
Reactie 16:

Cor van den Hoff, 05-04-2020: Het is opvallend dat zover niemand de naam De Mots heeft vermeld als de kruidenier op de hoek van de Begoniastraat. De Mots had ook een zaak in de Lange Hezelstraat tegenover van Dungen.
Piet Zuuring was niet alleen mijn kapper maar ook de persoon die mij een rode doffer en blauwe duivin gaf waar ik jaren voor heb gezorgd totdat ze onze warme maaltijd met wat vlees verrijkten.
Reactie 17:

Ank van Son, 05-04-2020: Cor, de Mots ken ik alleen als VIVO, mijn vader noemde de Mots wel eens. Jouw naam zegt mij niets maar jongens en meisjes zaten op verschillende scholen. Onze bazar sloot dec. 1965 en wij zijn toen Nijmegen uit gegaan.
Reactie 18:

Jo van Empel, 28-07-2020: Leuk om dit weer te lezen over vroeger
Reactie 19:

Gerard Centen, 08-08-2020: Ja Jo van Empel, over vroeger dat is ook leuk.
Trouwens, bekende naam: ik heb vaak gevoetbald op het DBK voetbalveld dus ook tegen DBK, en van Empel was volgens mij ook een speler van DBK.
Het leuke was ook dat de ouders van de spelers langs de lijn stonden, want zitplaatsen die bestonden niet. Ik heb het meegemaakt dat ik een speler onderuit liep van DBK, en die ging kennelijk met een beetje pijn liggen rollen. Een vrouw kwam het veld op om een aanslag op mij te plegen, een pater van Donbosco kreeg haar gelukkig weer rustig. Die vrouw woonde op het Willemshofje en daar was de wet: kom niet aan mijn kinderen want dan kom je aan mij.
Dat waren ook heel andere mensen dan waar Ank van Zon woonde op het stoepje, er was een A en een B kant net als op school. Ik voetbalde bij Krayenhoff uit de Wolfskuil, en dat was toen ook een B kant club, met het veld op de ouwegraafseweg en ook ouders langs de lijn.
Ik had het nooit willen missen.
Reactie 20:

Erik Kleinschiphorst, 10-08-2020: ik ben tijdens de lagereschool periode bevriend geweest met Antoine. Leuk om deze verhalen te lezen over de bakkerij en de winkels eromheen.
Reactie 21:

Ank van Son, 27-09-2020: Nog steeds leuk om reacties te lezen. Hopelijk volgen er nog meer.
Reactie 22:

Jos Hazenberg, 02-09-2022: Ik woonde op Koninginnelaan 137 en heb vanaf mijn 12e zo'n 5 jaar bij Egerschot gewerkt, tot aan de dood van de heer Egerschot. Ik heb er gewerkt met Jonny Liejune, hij was net zo jong als ik. Ik zal later nog reageren.
Reactie 23:

Harry Kuijltjes, 15-04-2023: In reactie 8 vertel ik over een jonge banketbakker die ik dan mocht helpen, dat was Jos Hazenberg, zijn naam herinner ik mij nog, wat mooi om nog een reactie van hem te lezen.
REAGEER:

Uw aanvullingen of opmerkingen zijn welkom!
Met dit formulier kunt u (nog) geen foto's versturen. Gebruik daarvoor uw e-mailprogramma.
Opmaak kan wel, bv <b>Vet</b> of <i>cursief</i> geeft Vet of cursief.