10-02-04

Wat ik toen zag, zal ik nooit vergeten

Ingezonden op 04-02-2010 door Wim Brock

Ik woonde tijdens de oorlogsjaren in het Waterkwartier in de Lingestraat. We waren met een groep jongens in de leeftijd van 12 - 14 jaar en trokken altijd met elkaar op. De Duitsers hadden achter de schuurlinnenfabriek luchtdoelgeschut staan. Achter het voelbalveld van SCH lag weiland met greppels. Toen de Duitsers vluchtten voor de Engelse militairen lieten ze alles achter, waaronder veel munitie. Zelfs een auto stond er.

Wij als jongens waren op zoek naar staafjes kruit want daar kon je wat mee. We beseften niet hoe gevaarlijk dat was, de munitie lag verspreid in het weiland en in die greppels. Er lagen ook handgranaten bij en plots hoorde we een knal achter ons en geschreeuw en lagen twee jongens in die greppel.

Twee Engelse militairen kwamen toegesneld, een soldaat liep terug naar zijn barak en kwam terug met 2 dekens. Voor een jongen kwam de hulp te laat. Zijn naam vergeet ik nooit, hij heette Geurts en woonde in de Kwartelstraat. Als ik mij goed herinner heette die ander Wielhouder maar die heeft het wel overleeft.

Die militair die er toen als eerste bij was werd een vriend en we mochten bij hun helpen in de keuken en we kregen regelmatig eten om mee naar huis te nemen. Hij kwam zondags soms bij ons thuis eten bij mijn ouders. In 1946 kwam hij als burger naar de Lingestraat om ons op te zoeken. Wij waren net via een woningruil naar Arnhem verhuist dus hij reisde door naar Arnhem en stond op de stoep. Het kontakt is toen gegroeid. in 1948 zijn mijn ouders naar Peterborough gegaan om bij zijn bruiloft aanwezig te zijn. In 1951 gingen mijn twee oudere broer een keer mee en leerde daar zijn zus kennen. Ze trouwden in 1952, hebben 3 jaar daar gewoond en zijn toen naar Arnhem verhuisd. Na een jaar werd zijn vrouw ziek en op 25 jarige leeftijd overleden.

Nu, drie en zestig jaar later, heb ik nog contact met drie zoons van de Engelse soldaat die ik in trieste omstandig heb leren kennen.

Wim Brock, in 1944 12½ jaar. Wat ik toen zag, zal ik nooit vergeten