Weet u wellicht meer te vertellen over de hier getoonde foto of kent u een leuke anecdote?
REAGEER, we plaatsen uw reactie op deze pagina.

Reactie 1:

Pim Rutten: Als leerling bakker ben ik werkzaam geweest bij deze bakker, in de begin jaren zestig. De zaak stond bekend om zijn heerlijke cocoskoeken. We werkten er met 4 man waarvan er twee overdag een klantenwijk reden en ik er dan met de vader van de eigenaar de banket producten maakten. Veel van de productie ging naar de Maartenskliniek en naar Maria Cristina een kinderdagverblijf.
Een bakker in opleiding uit Hatert: Pim Rutten. Huidige adres: Wilack 302 5403 VW Uden

Reactie 2:

Henk Tiellemans: Wij hadden thuis in de jaren 1950-1960 (Gerrit) Reys als bakker. Deze kwam een paar keer per week aan de deur, en zaterdags kregen wij dan een krentenbol of puntbroodje cadeau, de broodbezorger heette Jan Kraak. Deze man is mij altijd bijgebleven omdat hij een licht spraakgebrek had. Als ik de foto zie denk ik vroegere tijden 's morgens vroeg in de winter brood halen bij Reys en een lekkere cocos koek heel bekend. Ik ben geboren in het Hengstdal dus voor mij gesneden koek....

Reactie 3:

Harrie van Ewijk: Ik herinner mij bakker Reijs vooral van de periode 1960/1966. Ik kwam hier bijna dagelijks langs als ik vanaf de Postdwarsweg naar de St Stephanusschool ging. Uit de pijp langs het pand kwam een heerlijke bakkerijgeur en je kon je handen warmen aan de ontsnappende warme lucht.. Verder hadden ze er hele lekkere puddingbroodjes.

Reactie 4:

Paul I. Meelker, 28-07-2008: "Wees wijs, haal Uw brood bij Reijs". Met deze leuze ging bakkerij Reijs de na-oorlogse jaren in. Toen moesten we nog boter en suiker inleveren en de firma Reijs zorgde voor een heerlijke cake. Grote bekendheid genoten de kokoskoeken die toen "cocosmacronen" werden genoemd.
De heer Reijs in de bakkerij en mevrouw in de winkel. Een hard werkend echtpaar met drie kinderen.
We speelden als aankomende pubers op de hoek van de Corduwenerstraat waar het altijd naar vers brood rook. De huizen waren tegen een heuvel gebouwd waardoor ze aan de achterkant een verdieping meer hadden.  De bakkerij bevond zich achterom in het sousterrain.
Jo of Joop was de oudste zoon en werkte eveneens in de bakkerij. Karel of Carl was de technische man in de familie en wist toen oude vooroorlogse auto's weer nieuw te maken. De jongste Nel of Nellie was een schoonheid en met haar vele vriendinnen vaak een middelpunt van belangstelling. Ik was een jaar of vijftien toen wij naar de andere kant van Nijmegen verhuisden en de oude buurt uit het zicht verdween.
Volgens mij is de bakkerij daarna (vijftiger jaren) overgenomen door Jo. Later is de winkel verhuisd naar de Koningstraat.

Reactie 5:

Wim Ahsmann, 15-12-2008: Ja, wat grappig! Bakker Reijs ken ik heel goed, wij woonden iets verder, op nummer 306 en betrokken ook brood bij Reijs. In de oorlogstijd verkocht hij ook blaadjes ouwel voor een cent. Voorwaar, een goedkope maar toch wel schaarse lekkernij. Ik heb veel gespeeld op de stoep voor en naast de winkel. Achter de ijzeren leuning, rechts, was een lager gedeelte, waar Karel Reijs en zijn vriendjes een met zeildoek overdekt theatertje bouwde en daar een voorstelling gaf; ik herinner me nog dat hij een brandende kaars op at, zich toen omkeerde, waardoor je een lichtje in een gat van zijn broek kon zien branden.
Ik kwam jaarlijks beneden in de bakkerij; daar werden bovenop de oven de bij ons thuis geschilde appeltjes gedroogd; en die heb ik daar, samen met mijn oudere broer Toon gebracht en weer opgehaald. Op een bakplaat met een theedoek erover.
Ook grappig is de reactie van Paul Meelker, die ik goed heb gekend! Een leuke en geestige vriend in onze buurt. We in dezelfde klas hebben gezeten bij Broeder Regis in de Acaciastraat. Er is een klassefoto van. We, de buurtkinderen, vonden het maar wŕt jammer dat hij ging verhuizen.
Ik zal maar niet doorgaan, mijn herinneringen buitelen over elkaar!

Reactie 6:

Wim Ahsmann, 22-12-2008: Vergat ik nog te vragen: van wanneer is deze foto? Er zijn drie dingen op te merken: 1. De lantaarnpaal uiterst links is nog afkomstig van het systeem van bovenleidingen van de tram. 2. De rails van de tram zijn al weggehaald. 3. De spelende kinderen zouden misschien wel de kinderen jongste kinderen Van der Meer (B&Dweg 312) kunnen zijn. Wel intrigerend!

(Red.: Deze foto is uit juli 1953)

Reactie 7:

Paul Joosten, 15-01-2009: Ook ik ben hier opgegroeid, Wim Ahsmann ken ik niet persoonlijk, maar wij zijn, toen de familie Ahsmann vertrok, op 306 komen wonen. In 1972 zijn wij vertrokken naar Grave. Het was een leuke buurt. In de winter sleetje rijden naar beneden de berg af. ( "Reyste berg", werd de Corduwenerstraat bij ons genoemd). Ook Jan de bakker met de bakfiets was een dagelijks ritueel. In de zomer vlogen er altijd heel veel bijen en wespen om deze bakfiets. Ook de tram was erg leuk. Kiezelstenen op de rails leggen en daarna achterom naar de bakkerij vluchten. Het meisje met de lange staart lijkt wel op een van de kinderen van Speller.

Reactie 8:

Martien Looman, 04-03-2013: Ik heb op de C.B.S. centrale broederschool hier schuintegenover op school gezeten. Deze school was toen helemaal nieuw gebouwd ruim 50 jaar geleden nu. Ik dacht dat die school in 1961 geopend is. Wij fietsten toen iedere dag vanuit de OOIJ naar de Berg en Dalseweg, en wat Harrie van Ewijk schreef dat klopt want in de middagpauze gingen hier tientallen puddingbroodjes over de toonbank. En lekker dat die waren.