De Belvédère:

Het verhaal gaat dat de hertog van Parma 'Bel vedere' (Italiaans voor: mooi uitzicht) uitriep toen hij, bij een bezoek aan de stad in 1585, boven op deze toren stond en uitkeek over een groot deel van het oostelijk Rivierengebied. Zo zou het gebouw aan zijn naam zijn gekomen.
De Belvédère was oorspronkelijk een verdedigingstoren, die in de tweede helft van de 15de eeuw werd gebouwd bij de aanleg van een nieuwe stadsmuur. Een deel van deze stadsmuur is nog te zien in het Hunnerpark. In 1620 werd de toren vernieuwd en in de jaren 1646-1649 werd hij vergroot door toenmalig stadsbouwmeester Peter van Blokhout. Bij deze laatste verbouwing, toen het gebouw zijn huidige vorm in renaissancestijl kreeg, werden onder andere de balustrade op het dak en de gevelsteen met het stadswapen boven de ingang toegevoegd. Vanaf 1646 verloor de toren ook zijn verdedigingsfunctie. Het werd ingericht als vermaakcentrum voor de magistraat en deed verder dienst als ontvangstruimte voor 'hoog' bezoek.
De laatste eeuwen heeft de Belvédère nauwelijks veranderingen ondergaan. Aan het einde van de 19de eeuw was de toren echter zodanig in verval geraakt dat een grondige restauratie noodzakelijk was. In 1887-1888 heeft stadsarchitect J.J. Weve deze restauratie op zich genomen, waarbij onder andere de witte bepleistering verwijderd werd en de oude gevelsteen met het stadswapen werd vernieuwd.
Tegenwoordig is in de Belvédère een restaurant gevestigd.