vrijgeb41

Via een 400 meter lange, steil oplopende en aan weerszijden met Amerikaanse eiken beplante oprijlaan is huize Villandry te bereiken. In 1902-1903 (op toen nog Groesbeeks grondgebied) werd dit gebouw in neo-classicistische stijl opgetrokken. Met zijn strakke, symmetrische opzet, de natuurstenen pilasters over twee verdiepingen, het driehoekige fronton en het torentje maakt het een statige indruk. Het gebouw wekt de indruk van een paleis, wat ook wel de bedoeling was. Het torentje is zelfs een verkleinde kopie van de klokkentoren van het Koninklijk Paleis in Amsterdam. In 1926 werden aan het gebouw twee zijvleugels toegevoegd, die braken met de stijl van het hoofdgebouw. Bij een restauratie in het begin van de jaren '90 werden de zijvleugels afgebroken.
Het buiten werd gebouwd in opdracht van de zeer welgestelde Charles Blanckenhagen, die er ook zijn intrek nam. Hij vernoemde het huis naar de moeder van zijn tweede vrouw, Joséphine d'Harvant Bigot de Villandry. Bij de laatste restauratie zijn in de zijgevels de originele wapenschilden van beide families geplaatst (zie de twee onderste foto's). De bovenste foto toont het wapen van het geslacht d'Harvant Bigot de Villandry met daaronder de wapenspreuk 'De par Dieu', wat betekent: van en voor God. Het onderste wapenschild is van de familie Blanckenhagen. Daaronder staat de Latijnse spreuk 'Alis volat proprius': op eigen wieken drijvend.
In 1909 werd het pand door de Blanckenhagens verlaten en werd Villandry een herstellingsoord voor spoor- en tramwegpersoneel. In de achtertuin van het landgoed werd in de jaren 1926-1931 een villa gebouwd, die speciaal was bedoeld voor de kinderen van het spoorwegpersoneel (zie ook: Bosweg 160 in de rubriek 'Monumenten'). Pas in 1988 verdween het herstellingsoord, waarna in en om het landhuis luxe appartementen werden gebouwd.