WOB5

Buiten het centrum

De herbouw van het stadscentrum krijgt van de gemeente de absolute prioriteit, met als gevolg dat er minder aandacht is voor het adequaat oplossen van de enorme woningnood. Om de ergste nood te lenigen, worden direct na de oorlog noodwoningen gebouwd op de Kopsehof, de Kwakkenberg en aan de Driehuizer- en Hatertseweg. Een aantal van deze huisjes (aan de Hatertseweg en de Bosweg) is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.
Het ontbreekt de gemeente aan een samenhangend uitbreidingsplan. Nieuwbouw vindt eind jaren '40 en begin jaren '50 versnipperd plaats op diverse open terreinen aan de rand van de stad, zoals in de Wolfskuil, Biezen en op het Broersveld (Hengstdal). De architectuur is veelal traditioneel en eenvoudig, maar er zijn uitzonderingen. Zo wordt in het wijkje Jerusalem in Heseveld geëxperimenteerd met geprefabriceerde bouwelementen en besteden de architecten A. Evers en G.J.M. Sarlemijn veel aandacht aan de vormgeving van de woningen in de Bouwmeesterbuurt, eveneens in Heseveld gelegen.
Grootschalige wijken met duizenden woningen in een zakelijke stijl verrijzen pas vanaf eind jaren '50. Grootstal, Hatert en Neerbosch-Oost zijn de belangrijkste voorbeelden. Hier overheerst de monotonie, zowel in de stedenbouwkundige opzet (herhaling van stratenpatronen) als in de architectonische invulling (honderden identieke woningen).