B071

Reactie 1:

Vera Oor, 20-02-2023:

Haar naam is Annie

Mijn moeder, geboren 1928, had het poëziealbum bewaard waarin haar vriendinnetje Annie de Vos op 14 februari 1941 schreef:

Lieve Tonny,
Honderd bommen en granaten
En ’n leger van soldaten
Verslind ik liever geheel en al
Eer ik jou vergeten zal

Annie heeft het leger niet kunnen verslinden. Op 22 februari 1944 is zij door het leger verslonden. Bij het vergissingsbombardement op de binnenstad van Nijmegen is Annie omgekomen. Samen met haar nichtje ging zij peperkoek kopen in de Houtstraat. Even daarvoor had ze voedselbonnen afgegeven bij haar oom aan de Parkweg.

Het verlies van haar vriendinnetje heeft diepe indruk gemaakt op mijn moeder en zij is altijd Annie’s naam blijven noemen. Op die momenten sprak haar gezicht boekdelen en beleefde ze die februaridag opnieuw. Ooit heeft het Bevrijdingsmuseum aandacht geschonken aan het bombardement en de slachtoffers. Mijn moeder heeft vergeefs gezocht naar Annie’s naam. Naderhand heeft ze daarop actie ondernomen en het gedachtenisprentje aangeleverd. Annie’s naam is door Noviomagus.nl opgenomen in de lijst met oorlogsslachtoffers.
Hoogte- en dieptepunten in haar leven heeft mijn moeder beschreven. Annie is genoemd in twee dieptepunten:

22 februari werd Nijmegen gebombardeerd, waarbij de hele binnenstad in puin viel. Overal brandde de stad. De vuurgloed was tot in Amsterdam te zien. Er waren meer dan 1000 doden te betreuren. Mijn vriendin Anny de Vos is samen met haar nichtje omgekomen en van die twee hebben ze nooit iets terug kunnen vinden.

Ze werd met het examen typen, in Arnhem, nog opgeroepen toen de namen werden voorgelezen. Het was meen ik een paar weken na het bombardement, en de candidaten waren vóór die tijd al opgegeven. Het was wel heel vreemd en ook emotioneel, maar daar werd in die tijd niet veel aandacht aan geschonken.

Zolang namen genoemd blijven worden, zijn mensen niet vergeten!