Stadsmuur in het Hunnerpark:

De stadsmuur, die de westelijke wand van het Hunnerpark vormt, maakt deel uit van de tweede omwalling van de stad en dateert uit de tweede helft van de 15de eeuw. De muur was oorspronkelijk voorzien van kantelen en een weergang. Al snel bleek echter dat deze constructie nauwelijks meer bescherming bood tegen het steeds zwaarder wordende oorlogsgeschut - met name kanonnen.
Aan het einde van de 15de eeuw werd dan ook begonnen met de aanpassing van de stadsmuur: de kantelen werden afgebroken en achter de muur wierp men een hoge aarden wal op, zodat de stadswal beter was beschermd tegen zware inslagen.
Met het in werking treden van de vestingwet in 1874 verloren de voor de bevolking zo beknellende muren definitief hun verdedigingsfunctie en werden ze grotendeels afgebroken. Het nog bestaande deel in het Hunnerpark dankt zijn voortbestaan aan het feit dat het als een enigszins romantisch decor kon dienen voor het hier aan te leggen park. Aan de zuidzijde van het Hunnerpark werd een deel van de aarde achter de stadsmuur afgegraven om de wal vanaf de Sint Jorisstraat toegankelijk te maken. In de stadsmuur reconstrueerde men enkele bogen, zoals die in de oorspronkelijke 15de-eeuwse muur moeten hebben gezeten. Bij latere werkzaamheden werd het muurwerk vóór deze bogen geheel doorgebroken.
De sterk gerestaureerde muur in het Hunnerpark, waarin sporen te vinden zijn van later verwijderde steunberen, wordt in het midden onderbroken door de Keuperstoren. Bij een ingrijpende restauratie is deze deels opengebroken, zodat men een blik naar binnen kan werpen.

terug naar Rijksmonumenten terug naar Noviomagus.nl