Den 26 van Hooimaand werden der stads wetten, gewoonten, en de wijze van regtsvordering in burgerlijke en lijfstraffelijke zaken, welke reeds van ouds aan de burgers en ingezetenen dierbaar waren geworden, (l) vervangen door wetten, die dit land niet voegden, en door eene regtspleging in vele opzigten te vreemde, en, in vergelijking der voormalige, veel te omslagtig.
Ook werd de Nederduitsche moedertaal terstond uit de Regtbank verbannen, en, van dien dag af, moesten de pleitgedingen, en alle regtelijke zaken, akten en stukken in de Fransche taal, en naar de opgedrongene wetten ingesteld en behandeld worden, die de inwoneren niet konden verstaan.