Dobbelmannweg 5

Naamsteen

INSTITUUT JOHANNA de LESTONNAC

Voormalig meisjespensionaat.
Bakstenen gebouw in twee lagen met kap.
Naast de brede middenrisaliet met topgevel aan weerszijden twee door lisenen gescheiden traveelk met drie vensters naast elkaar die smaller zijn dan de vier vensters van het middendeel. Schuiframen met bovenlicht zijn met roeden nader ingedeeld; bakstenen kepermotief in de boogvelden boven de vensters. In de topgevel over de volle breedte op goothoogte een natuurstenen band met het opschrift "Instituut Johanna de Lestonnac", daarboven in een nis een beeld op console onder baldakijn. Fries van gele verblendsteen tussen de gootklossen vertoont verwantschap met klooster en noviciaat op Dobbelmannweg 1, evenals de veelheid aan flinke dakkapellen, die duidt op de indeling van zolders in chambretten. Het metselwerk is versierd met horizontale banden van gele verblendsteen. Aan de noordzijde een aanbouw van bouwlaag met kap met brede gebogen erker naar de straat, oorspronkelijk in gebruik als refter van het pensionaat. Het pand is in 1931 verbouwd tot bewaarschool.
Bouwjaar: 1913.
Architect: J. Margry.
Het pand is van belang als wezenlijk onderdeel van een redelijk gaaf bewaard gebleven complex van een kerkelijk voorzieningencentrum kenmerkend voor het begin van de eeuw.

(Bron: Gemeentelijke monumentenlijst)

Inzender: Sjaak Rutten

(Bron: Gemeentelijk bouwarchief)

Reactie 1:

Sjaak Rutten, 27-10-2008: Johanna (Jeanne) de Lestonnac was de oprichtster van de van oorsprong Franse nonnencongregatie 'La Compagnie de Marie Notre-Dame', in Nederland genoemd 'Zusters van het Gezelschap van Maria', of ook wel 'Dochters van Onze Lieve Vrouw'. Deze congregatie bouwde in Nijmegen in 1911-1913, vlak om de hoek bij de Groenestraatskerk, dus in de Dobbelmannweg 1-5, een klooster, een bewaarschool en een meisjespensionaat. Het pensionaat werd vernoemd naar de stichtster van de congregatie.
Wikipedia weet nog het volgende toe te voegen:
De Heilige Johanna de Lestonnac (Bordeaux, 27 december 1556 - Bordeaux, 2 februari 1640) was een Franse weduwe. Johanna was in 1576 gehuwd met Gaston de Montferrant, baron Landiras, en werd moeder van 7 kinderen, waarvan 2 geestelijke werden. Op haar 41ste werd zij weduwe en beheerde zij zelf de zaken van het landgoed en het kasteel. Toen zij meende dat zij voldaan had aan haar verplichtingen tegenover de wereld, trad zij op haar 46ste toe tot een gemeenschap van cisterciënzers in Toulouse. Zij bleek echter niet opgewassen tegen de ontberingen van de strenge kloosterregel, werd ernstig ziek en wou sterven in het klooster. Dit werd door haar oversten echter afgewezen. Op haar laatste nacht in het klooster kreeg zij een visioen van Maria die een beeld voorhield van Johanna die verdwaalde kinderen hielp. Johanna keerde terug naar haar landgoed en begon deze werkzaamheden op te zetten met plaatselijke vrouwen en priesters. Dit leidde tot de oprichting van de Zusters van het Gezelschap van Maria, met als doel de opvoeding van meisjes en het afremmen van het calvinisme. De congregatie werd door paus Paulus V in 1607 erkend. Johanna werd in 1610 als overste verkozen. De congregatie heeft thans 2.500 zusters, verspreid over 17 landen. Lestonnac werd in 1900 zalig verklaard door paus Leo XIII. De heiligverklaring door paus Pius XII volgde in 1942. Haar feestdag is op 2 februari. Zij wordt aanroepen door misbruikte personen, door weduwen en door personen die geweigerd worden in het klooster.

Reactie 2:

Rob Essers, 29-10-2008: Sjaak Rutten heeft de gegevens uit Wikipedia keurig overgenomen, maar daarin stond ten onrechte dat Johanna de Lestonnac in 1942 heilig verklaard is. Zij is pas op 15 mei 1949 door Pius XII heilig verklaard.
Zie ook http://nl.wikipedia.org/wiki/Johanna_de_Lestonnac