Nimweegse liedjes 17

26-09-1979

De ondergang van de ouwe stad
(door Wim Janssen)
Oan de woal was 't altied 'n drukte, 
duuir klopte Oud Nimwegens Hert. 
De kroegjes, de winkels, de venters, 
de koeien en verrekesmert. 
Toen is men de Woalbrug goan bouwen. 
De pont werd de vuirt uut gehold. 
De prijs veur deze veuruutgang 
werd deur sjouwers en nering betoald.

(refrein)
Je ziet er gin bote mèr losse.
't Is er zoe stil en zoe koal.
Je ziet er gin sjouwers mèr lope....
d'r is niks m'er te doen oan de woal.

De outo's vervoerde de spulle,
die denderde oaver de brug.
De drukte was heel gouw verdwene...
we krege er stilte veur trug.
De voermansbedrijve verdwene,
steeds ging er 'n winkeltje dicht.
'n Peerd werd er nie mèr besloage...
de woalkant verloor zien gezicht.

Je heurde gin venters mèr roepe, 
je zag oek gin visvrouw mèr goan. 
De minse, zij ginge verhuze, 
met d'ouwe stad was 't gedoan... 
't Werrek was toen oan de slopers. 
Die jongens verdiende nog brood, 
al was 't mar oan de ellende, 
de ouwe stad ging langzaam dood.

auteur: Wim Janssen

Klik hier en reageer daarmee per email als u uw reactie hieronder wilt laten plaatsen