Zuuk 't mar uut - Wim Janssen

Nimweegse liedjes 15

05-09-1979

Het volgende liedje uit onze verzameling gaat over een gebeurtenis die in 1895 in Nijmegen plaatsvond. Toen bracht n.l. een z.g. weesvader (hoofd van een weeshuis) twee van „zijn" weesjongens hier naar de koloniale kazerne; om als koloniaal soldaat voor de Oost te worden ingeschreven. Dat was rond de eeuwwisseling veelal het lot dat weesjongens was beschoren. Of ze gingen zichzelf aanmelden tegen verkrijging van een stevig handgeld. Dat werd dan binnen korte tijd in Nijmeegse rosse buurten er doorheen gejaagd. Of ze werden aangemeld door het weeshuis waar ze woonden wegens misdragingen of omdat ze zogenaamd toch nergens anders voor deugden. In dat geval ving het weeshuis een flink handgeld.
Welnu in 1895 brengt een weesvader uit Scheveningen twee van die belhamels in de Waalkazerne aan. Met het gebeurde geld gaat hij eens flink aan de zwier in Nijmegen. Daarbij belandt hij uiteindelijk in de befaamde Rozemarijngas (a/d Voerweg), bij Mien Schellekens, een in Nijmegen bekend staande publieke vrouw. Wanneer de weesvader daar na enige tijd afscheid wil nemen ontstaat er ruzie waarbij de weesvader de dood vindt. Hoe dat in zijn werk is gegaan is niet precies meer te achterhalen, de een zegt dat hij door Mien van de trap werd geduwd omdat zij hem de rest van zijn geld ook afhandig wilde maken. De ander zegt dat de weesvader niet wilde betalen en daarom door twee pooiers werd doodgestoken. Hoe het ook zij, op straat werd er al snel een lied over gemaakt en vele jaren later wordt dat nog uit volle borst door oude Nijmegenaren gezongen. De melodie is ons onbekend.

Rene van Hoften, Franc Jansen, Wim Janssen

De erme Weesvader

Er was eens een oude weesvader,
van Scheveningen vandaan.
Die bracht twee erme weesjongens,
in de Waalkazerne aan.
Hij beurde daar twintig gulden,
en hij ging er een straatje mee om.
Toen kwam hij bij Mien Schellekens.
en daar maakte hij het veel te bont. 

Zij sprak: jij oude weesvader 
gevoel jij nou nog niks,
gevoel jij je niet lekker, 
gevoel jij je niet fiks.

Ho, ho, ho, Mien Schellekens met de kalido,
Ho, ho, ho, wat is er mee gebeurd,
Haar broek zakt af, 
en de rok zit scheef,
en d'r bloesje is gescheurd.

auteur: anoniem

Klik hier en reageer daarmee per email als u uw reactie hieronder wilt laten plaatsen

Bron (©) 1979 - Nieuwsblad De Brug Nijmegen

terug


REAGEER:

Uw aanvullingen of opmerkingen zijn welkom!
Met dit formulier kunt u (nog) geen foto's versturen. Gebruik daarvoor uw e-mailprogramma.
Opmaak kan wel, bv <b>Vet</b> of <i>cursief</i> geeft Vet of cursief.