Zuuk 't mar uut - Wim Janssen

Nimweegse liedjes 10

1979

Op zaterdag 17 januari 1925 omstreeks vijf uur 's middags speelde zich aan de Nijmeegse Waalkade een drama af, waarbij twee volwassenen en een elfjarig meisje het leven lieten. Gezeten in een gesloten Ford-Sedan reed toen n.l. een Nijmeegse familie bestaande uit man, vrouw en hun twee dochtertjes, vanaf de Lage Markt, via Klein-Venetië, in volle vaart de Waalkade dwars over.
Zonder vaart te verminderen reed de wagen recht op de rivier af en stortte van de hoge wal in de Waal, waar het voertuig direkt in de diepte verdween. Een aantal schippers gingen direkt in hun bootjes te water, waar zij nog een van de dochtertjes konden redden. Pas na drie kwartier dreggen kon men, onder grote publieke belangstelling, de auto met de drie inmiddels verdronken personen omhoog halen. 

Op de avond van diezelfde dag gebeurde er nog een schokkend voorval. Omstreeks elf uur sprong n.l. een jonge Duitse vrouw, op de plaats waar het ongeluk gebeurd was, in de Waal. Zij werd na korte tijd door dezelfde schipper die 's nachts ook het meisje had gered, op het droge gebracht. Daarvoor was zij hem echter niet dankbaar, want ze verweet hem, dat hij haar niet in het water had laten liggen. 

Beide gebeurtenissen op die zaterdag gaven de mensen in Nijmegen stof tot allerlei verhalen. Een van deze verhalen luidde dat de verdronken man een verhouding had gehad met de dienstbode die 's avonds in het water was gesprongen.

Over deze versie van het gebeurde werd al snel een lied gemaakt, te zingen op de wijze van de „Arme Javaan". Het was een snel geschreven straatlied, daarom klopt de taal niet helemaal.

Rene van Hoften, Franc Jansen, Wim Janssen

AUTODRAMA IN NIJMEGEN

1. Menschen hoort al hier in 't ronden
Wat in Nijmegen is geschiedt
Als gevolg van een zonden
Zooals tants vermeldt dit lied
Van een heer in 't huwelijk leven
Niet kontent met zijn gezin
Rij per auto wie zou 't niet beven
Roebloedig daar het water in

2. Aller lei booze plannen
Zaten hem zeker in het hoofd
Om vrouw en kinderen te verbannen
Voor zijn dienstmeid die had geroofd
Zijn liefde, hart en slecht geweten
Waaraan hij ook dit alles gaf
Hij meende zich te redden
Dat een ongeluk zou zijn het graf

3. Zie daar rijdt hij plots te water 
Een geraas, gegil, geplons 
En met een geweld geklater 
Daarna stil al 't geklonst 
Maar ook hij bleef bij de zijnen 
De doodt dwong om bij hun te zijn 
Alleen zijn jongste arme kleinen 
Werd nog gered in d'onschuld rijn

4. Maar een korte poos na dezen 
Kwam zijn dienstmeid op de plaats 
Doch zij wilde bij hem wezen 
En sprong plons het water in 
Doch zij werd weer opgevangen
En is naar Duitsland weer gebracht
't Liefdedrama werd zoo met verlangen 
Nu opgehelderd, wat niemand dacht

5. Mannen wil hier toch uit leeren 
Leef in vrede met uw vrouw 
Wil hartelusten steeds trotseeren 
Blijft leeven in den echten trouw 
Want nog nimmer is bewezen 
Dat ontrouw bij hen zegevierd 
Dit laat het liedt uw duidelijk lezen 
Die van het echtpad zich ontziet.

auteur: anoniem

Klik hier en reageer daarmee per email als u uw reactie hieronder wilt laten plaatsen

Bron (©) 1979 - Nieuwsblad De Brug Nijmegen

terug

REAGEER:

Uw aanvullingen of opmerkingen zijn welkom!
Met dit formulier kunt u (nog) geen foto's versturen. Gebruik daarvoor uw e-mailprogramma.
Opmaak kan wel, bv <b>Vet</b> of <i>cursief</i> geeft Vet of cursief.