Uit het Nimweegs verleden 6

1979

Wat de sexdrift betreft. Als men tegenwoordig een of ander landelijk dag- of weekblad openslaat, dan wordt men overspoeld door advertenties van eroshuizen, sexsauna's, massage-salons en bioscoopreclames voor pornofilms. Ook zijn er zaken die pornofilms te koop of te huur aanbieden voor de huisbioscoop. Men kan advertenties lezen waarin mannen en vrouwen zich aanbieden (natuurlijk tegen betaling) voor alle sexuele handelingen die er maar te bedenken zijn. In de etalages van de pornoshops worden diverse attributen te koop aangeboden om de geslachtsdrift nog verder op te voeren om daardoor nog meer van de sexlusten te genieten. Ook wordt er reclame gemaakt voor groepsex en zijn er stromingen die sexuele handelingen tussen volwassenen en kinderen propageren. Men kan geen leesporteuille openslaan of er zitten sexboekjes in die vaak door de ouders niet voor hun kinderen verborgen worden gehouden.

Ook de gemakzucht is in deze tijd niet afwezig als men de vrije huwelijken, het aantal abortussen, de buitenechtelijk geboren kinderen en de vele echtscheidingen in ogenschouw neemt. En dat alles met alle voorlichting en ontwikkeling van nu, tegenover vroeger toen de mensen van niets wisten.
Als men tegenwoordig tegen die betreffende mensen zegt dat je je niets aantrekt van God en gebod en dat het geloof en de geloofsverkondigers je gestolen kunnen worden dan ben je een flinkert, dan tel je pas mee in de maatschappij. Zij geloven nergens meer in en luisteren niet meer naar de geestelijke overheden. Maar er wordt wel naar de moderne geloofsverkondigers geluisterd, zoals daar zijn; de autodealers, de caravanverkopers en de evangelisten van de reisbureaus en het apostolaat van de radio- en t.v. reclame. De onzichtbare God wordt niet aanbeden maar een materiële God in de vorm van een auto voor de deur of in de garage of de caravan die, als een levensgroot tabernakel, op de camping staat.

De moderne godsdienst waarin diverse mensen geloven is het materialisme, Hoeveel jonge mensen zitten er niet tot over hun oren in de schuld? Er zijn genoeg jonge mensen die er wel een kindje bij willen hebben vooral omdat velen de warmte van een groot gezin gevoeld hebben. Maar zij kunnen aan die wens niet toegeven omdat ze dan het leren bankstel moeten laten staan of zij kunnen volgend jaar geen kleuren-t.v. aanschaffen. 

Vroeger waren er veel grote gezinnen, maar niet om de redenen die ik aan het begin van dit stukje opgenoemd heb. Men wist niets over geboortenbeperking. Het enigste dat men meende te weten was, dat wanneer een vrouw een borstkind had dat zij dan niet in verwachting kon komen, maar daar kwamen zij vaak bedrogen mee uit. Men moet ook niet vergeten dat er dikwijls jong getrouwd werd en het geen wonder was dat een vrouw na haar 25-jarig huwelijksfeest nog in verwachting kwam. Grote gezinnen kwamen niet alleen bij de arbeiders voor maar ook in de betere standen waren gezinnen van meer dan acht kinderen geen zeldzaamheid. De voorstelling die sommige mensen geven over de ouders van grote gezinnen, dat zij als het ware dag en nacht op de sexuele toer gingen, is natuurlijk een waanzinnige voorstelling. Zij die zo denken, en mijn stukjes lezen, raad ik aan eens een goed boek over sexuele voorlichting te lezen.
Dat zij vaak tegen beter weten in spreken heb ik menigmaal geconstateerd. Ik heb zo'n man in een later gesprek horen vertellen dat hij zelf ook uit een gezin van twaalf kinderen kwam en dat hij zijn vader vroeger eens een opmerking had horen maken tegen zijn oom als volgt: „Als ik maar met de pet naar mijn vrouw gooi dan is zij al in verwachting". Hieruit blijkt dan ook wel enigszins dat deze mensen niet steeds uit geloofsovertuiging kinderen verwekten. Dat er priesters waren die daar om die redenen druk op de mensen uitoefenden is echt waar! Dat heb ik nooit ontkend en zal dat ook nu niet ontkennen. Wat ik alleen naar voren wil brengen is dat er geen énkele reden is om smalend over deze gezinnen te spreken.

Klik hier en reageer daarmee per email als u uw reactie hieronder wilt laten plaatsen