Fuller

© Cees de Vos, digitale bewerking Mark van Loon/Stichting Noviomagus.nl

"The story of John William Fuller"

John William Fuller, een van de bevrijders van Europa

Schrijf voor www.noviomagus.nl vanaf 2008, als amateur, onder "Gastredactie" verhalen over mijn kinderjaren in de Keizer Karelstad Nijmegen; vanaf mijn geboorte aan de Bilderdijkstraat nr. 7 (eerste vijf maanden van mijn leven) tot december 1957 aan de Hatertscheveldweg nr. 504, heet nu Muntweg

Deze verhalen gaan via de "Geschiedeniswebsite van Noviomagus" de wereld in. Menigmaal brengt mij dat wéér in contact met mensen die mij hebben gekend vanuit Nijmegen. Soms gaat dat met vragen in een mail of via een doorgestuurde mail van Mark van Loon, de beheerder van Noviomgus. Altijd weer spannend..!

Zo kreeg ik via Noviomagus en tussenpersoon mevrouw Rieki Nas uit Nijmegen het bericht dat; Wendy Nash in Engeland op zoek is naar haar "Father's early years!" in Nijmegen. John William Fuller was gedurende World War II in dienst van de Royal Engineers. John William vocht mee met de bloedige operatie "Market Garden" in Arnhem en Oosterbeek. John William Fuller is in 2006 overleden.

Wendy Nash is op zoek naar Nellie Lazeroms. Als jonge vrouw heeft Nel eind jaren '30, in 1944 en begin jaren '50 contact gehad met haar vader, de militair John William Fuller. Nel woonde in de jaren '30, '40 en '50 met haar zus Miep en ouders op het adres Hatertscheveldweg 506 in Nijmegen. De Lazeroms waren onze buren.

Royal Engineer
Rekruteringsaffiche omstreeks 1890

HONI . SOIT . QUI . Y . PENCE
Orde van de Kousenband

World War I - Royal Engineers prepare a bridge for demolition

Wikipedia: Het Corps of Royal Engineers of kortweg Royal Engineers is één van de korpsen van het British Army. De Royal Engineers verschaffen genisten (geniesoldaten) en andere technische ondersteuning aan de British Armed Forces. De leden zelf worden ook vaak sappeurs (specialisten) genoemd. Het Corps of Royal Engineers wordt geleid door de Chief Royal Engineer. Het Corps of Royal Engineers is onderverdeeld in verschillende regimenten verspreid over het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië, Noord-Ierland en Duitsland. Zowel het hoofdkwartier van de regimenten als de Royal School of Military Engineering bevinden zich in Chatham (Graafschap Kent).

During World War II
Exercise: Royal Engeneers lay a portable bridge over the River in 1942

Block of 4 houses in de jaren '30 - '40 – '50
Family Lazeroms; second from left
Family de Vos; second from right

>>> Hatertscheveldweg, half in de jaren '50 werd dit Muntweg <<<

Aan de overkant van ons huis, bij de betonnen paaltjes, de ingang naar het Goffertpark.
Wat woonden wij er toch mooi..!

In de jaren '30 - '40 – '50 :
Hoekhuis links; Family Boekhoorn - Mevr. Boekhoorn is zus van mijn vader
(voor ons kinderen tante Dientje)

Hoekhuis rechts: Family van Kooij

De familie Lazeroms aan de Hatertscheveldweg 506 in Nijmegen waren in de jaren '30 – '40 – en '50 onze buren. "Nel Lazeroms was een mooie vrouw, met een hart van goud." Nel was lief en spontaan, deed, als het zo uit kwam, in de eerste jaren dat wij er als vosjes woonden, huishoudelijk werk bij ons thuis. Als Nel het wat moeilijk had, zocht ze mijn moeder op.

Ons mooie lieve buurmeisje Nellie Lazeroms
Foto ontvangen van Wendy Nash

Nel is in de jaren '50 getrouwd, raakte in die jaren '60 overspannen en koos zelf voor "het einde van haar leven". Tragisch... Ze had eerdere pogingen gedaan. Nel was moeder van een dochter.

De zussen Nel (brunette) en Miep (blond), waren "voor die tijd" goed geschoold, volgden vierjarig onderwijs op de M.U.L.O. (Meer Uitgebreid Lager Onderwijs) De zussen Nel en Miep scheelde in leeftijd twee jaar.

De familie Lazeroms waren Hervormd, gingen zo nu en dan ter kerke. Daarentegen waren wij vosjes met de familie Boekhoorn van nr. 508 gedegen Katholiek. De familie Kooij van nr. 502 waren eveneens hervormd, maar niet praktiserend.

Foto ontvangen van Wendy Nash, gemaakt door dochter Miep of toch door John William Fuller? Rechts het raam van de vosjes.

Er ging een rilling van herkenning door mijn lijf bij het na 60 jaar aanschouwen van deze voor mij bekende mensen uit mijn jeugd. Een storm aan dierbare jeugdherinneringen stroomden mijn hoofd binnen. Tranen..!

Meneer en mevrouw Lazeroms met hun dochter Nel en vriend van de familie, hier poserend op een bankje in de voortuin van "Huize Hatertscheveldweg 506 in Nijmegen"

Meneer Lazeroms gaat, naast zijn punctueel verzorgde klimroos, er wijdbeens voor zitten, met een blik van: "Kom maar op met die kiekkast, ik zit er klaar voor..!" Vraag blijft; wie de jonge man is; vriend van Nel of Miep...?

Meneer Lazeroms was een goedlachse zachtaardige man; herinner me dat de man mijn vader adviezen gaf in de grote moestuin achter ons huis. Meneer Lazeroms was machinist bij de Nederlandse Spoorwegen. Zie als jongen van acht jaar buurman Lazeroms via ‘onze gemeenschappelijke achterom" weer thuis komen met een "leren vierkante tas"..?, achter op zijn fiets; vreemd dat een dergelijke op het oog onbelangrijke moment je bij blijft...

Mevrouw Lazeroms was streng, je mocht geen herrie maken, dan werd mevrouw boos, keek ze boven uit het raam om te kijken wat er nú weer aan de hand was bij de buren en er was nog wel eens wat "loos" bij de vosjes, kan je verwachten binnen een gezin van dertien kinderen, waarvan Cornelis Nicolaas jr. de vierde van boven is.

Vanuit onze jongensslaapkamer boven had je ruim zicht op de achtertuin van de Lazeroms. De heer Lazeroms was een natuurmens. Zijn voor en achtertuin, nabij het huis, hield hij nauwkeurig bij. De kleine voortuin was - een - geurende - rozentuin. In de wat ruimere achtertuin stonden diverse planten en heesters. Wat mij als kind boeide was de in de zomer en nazomer..!!, weelderig bloeiende "Oost-Indische Kers" langszij het grindpaadje richting het tuinhekje. Sinds jaren sieren ook in Soest deze dankbare plant mijn voor en achtertuin. Deze plant zaait zichzelf uit voor een volgend jaar. Met dank aan buurman Lazeroms..!

Oost-Indische kers

*In september tot aan november 1944 lagen er Engelse soldaten voor een aantal weken op bivak op het nog vrije stuk weiland achter de huizen van de Hatertscheveldweg, mogelijk dat John Wlliam Fuller erbij was...? Heeft Nel Lazeroms als jonge vrouw in september 1944 haar "John William" dáár weer ontmoet? Zullen we ‘t ooit weten..?

Luchtfoto anno 1936
Het nog braakliggend gebied met een voorlopig "Stratenplan" (de dunne witte lijnen), gelegen tussen de spoorbaan en de huizen aan de Hatertscheveldweg, het terrein waarop de Engelse soldaten in september 1945 tijdelijk hun bivak hadden opgeslagen.

De kinderen in de buurt zochten contact met de op bivak liggende Engelse soldaten.
"Onze bevrijders na de vijf barre oorlogsjaren 1940-1945."

Een tienjarige Ceesje had er ook een soldaat als vriend..! Voor de site www.noviomagus.nl onder "Gastredactie" het verhaal geschreven met als titel: ”De Kolpingbuurt en haar Voorgeschiedenis". Hierin doe ik verslag van het contact met mijn soldatenvriend Bill:

Veel buurtkinderen hadden een vriendje bij onze Bevrijders. Ik wou er ook een en dat wilde maar niet lukken, steeds was een buurjongen mij voor en moest ik genoegen nemen met de tweede viool. Ik wenste een vriend voor mijzelf..! De soldaten sliepen in kleine eenpersoons shelters. Ik struinde een aantal tentjes af en bij een voor een tent zittende soldaat, bezig met het voorbereiden van zijn dagelijkse warme maaltijd, bleef ik staan. De soldaat enigszins verbaast keek me aan en wenkte mij naderbij te komen.... Schoorvoetend naderde ik de man. Hij vroeg me hoe ik heette? Tja..., daar snapte ik als tienjarige geen jota van, trok daarbij een niet begrijpend gezicht. Wijzend naar mij zei de man; "Your name, whats your name?" Bij het woord ‘name' legde hij de nadruk. Dat ‘name' klonk als ‘naam' en ik begreep dat hij mij naar mijn naam vroeg..! Ik gokte en zei wijzend naar mijzelf "Cees". De soldaat antwoordde; "Cees, my name is Bill en gaf mij een hand. Het ijs was gebroken tussen ons. Bill vervolgde met; "Cees, I need matches..!" Nu werd het moeilijk voor me, wat bedoelde Bill nu weer? Bill zag mijn twijfel. Bill; "I need Matches", maakte daarbij een korte beweging met zijn hand. Begreep er geen bal van en gokte op schrijfgerei..? Ik draaide me resoluut om, en rende als een dolle dries naar huis om mijn moeder om een potlood en velletje papier te vragen. Ook dat was een opgaaf. Mijn moeder;" Waar heb jij op dit moment in vredesnaam potlood en papier voor nodig?" Ik duidde haar dat mijn vriend Bill dat nodig heeft. Na wat meer gevraag en uitleg begreep ze mij en kreeg ik mijn potlood met een blocnotevelletje en rende terug naar Bill. Met een stralend gezicht overhandigde ik Bill het potlood en ‘t velletje papier waarop hij als reactie lachend zijn hoofd schudde. Bill; "No no Cees, not a pencil and paper, I want matches to make a fire..!" Ik kwam er niet uit..!! Weer maakte Bill eenzelfde beweging, nu met beide handen, daarbij een sissend geluid makend. Plots begreep ik Bill, hij had lucifers nodig om zijn benzinevergasser aan te steken. Met een blik van "begrepen" rende ik terug naar mam, gaf haar het potlood met het blaadje terug, snaaide in een flits een doosje lucifers van het aanrecht en zette het op een lopen richting mijn vriend Bill. Met een warme glimlach ontving Bill mij en nam met een "Thanks" de lucifers in ontvangst. Ik mocht bij Bill blijven en mee eten als ik trek had..? Dat liet ik mij als oorlogskind geen twee keer zeggen, smikkelde zittend voor zijn tentje gezellig met Bill mee. Bij het afscheid nemen kreeg ik een reep chocolade van Bill. "For your mothter" zei Bill. Ik groette mijn vriend Bill, met in mijn hoofd; "Morgen ben ik zeker weer van de partij..!" De volgende dag, na schooltijd, toog ik in een ren naar mijn vriend Bill. Het huilen stond mij nader dan het lachen, Bill's tentje was niet meer, Bill was overgeplaatst, mogelijk naar Arnhem. Tranen..!! , ik moest weer opzoek naar een nieuwe vriend...

Operation Market Garden

Dropping van onze bevrijders in de buurt van Oosterbeek

Brug bij Arnhem

Een der gebombardeerde steden in Nederland

Achterkant van het huizenblok van vier aan de Hatertscheveldweg
De huisnummers vlnr: 502 – 504 – 506 – 508
Halfzichtbare dakkapel naast de hoge conifeer van de vosjes, rechts daarvan, volledig in beeld, die van de familie Lazeroms.

In de jaren '50 werden de "huurhuizen" aan de Hatertscheveldweg te koop aangeboden. De familie Lazeroms hadden niet de financiële mogelijkheid..?, hun huis te kopen of durfde het niet aan. Moet pijnlijk voor de familie Lazeroms zijn geweest...! De drie belendende huizen van het blok van vier zijn door de bewoners wel gekocht voor F5.000.- De familie Lazeroms diende "noodgewongen" te verhuizen naar een nieuw gebouwde tussenwoning in de Leo de XIII straat met huisnr. 8, een zijstraat van de Hatertscheveldweg. In de Leo XIII straat is meneer Lazeroms overleden. Miep is vanuit Leo XIII straat getrouwd...? In de zestiger jaren is mevrouw Lazeroms verhuist naar een verzorgwoning in Beuningen. In Beuningen bezocht dochter Miep haar Moeder regelmatig.
De dochters Miep en Nel Lazeroms zongen op een zonnige dag aan de achterkant van het huis vanuit hun dakkapelraam Engelse liedjes, waaronder ‘t marsliedje uit World War I: "Its a long way to Tipperary". Mijn oudste zus zong als jong meisje in onzen achtertuin mee met de twee dames vanuit het bovenraam. Dat vond Miep niet zo leuk, dat het buurmeisje meezong. Nel echter, corrigeerde haar zus en moedigde het buurmeisje beneden in de achtertuin aan om mee te zingen. Uiteindelijk vond Miep het ook best leuk...! Gedrieën zongen ze in koor het soldatenliedje uit volle borst: "It's a long way to Tipperary...” De vrede getekend..!

"The frightful World War I "

"It's a long way to Tipperary
It's a long way to go.

It's a long way to Tipperary
To the sweetest girl a know!

Goodbye, Piccadilly!
Farewell Leicester square!

It's a long, long way to Tipperary
But my heart's right there!"

World War I song 1914
Zie YouTube: Song by John Mc Cormack

Wendy Nash met haar Moeder

1983 - John William Fuller with his Love
"A handsome couple"

>>> Ere wie ere toekomt <<<
John William Fuller en zijn gezworen kameraden
Voor eeuwig dankbaar voor hetgeen zij voor ons Europeanen hebben gedaan

Met dank aan:
Wendy Nash - Engeland
Rieke Nas – Nijmegen
Zoon van Rieki Nas - Nijmegen
Mark van Loon - Noviomagus - Nijmegen
Gemeentehuis - Nijmegen
Centraal Bureau voor Genealogie - Den Haag
Gelderlander Courant - Nijmegen
Rob Essers - Nijmegen

2502 AT Den Haag - Postbus 11755 - Tel. tel: 070-3150500 -
De heer Elias van der Plicht bij CBG heeft het onderzoek behandeld

Gelderlander 12-06-1953. Gehuwd P.Harmans en M.Lazaroms. Dit moet Miep lazeroms zijn

Gelderlander 22-07-1953. Geboren Maria P. dochter van C.P.Kaldenberg en P.Lazaroms.
Dochter Petronella Maria dochter van Petronella (Nel) Lazeroms

Gelderlander 1948 mej. P., Lazaroms, beroep winkeljuffrouw, woonachtig Hatertseveldweg 506
(P = Petronella = Nell)

Cees de Vos (1934)
Soest

Woef...blaf...waf...

terug