Nimweegs Plat 55

06-07-2013

Kriesus

Wa sou ik ’s murgens froeg toch graog wèr ins de raodio aonsette sonder da 't weurd kriesus me op elleke sender um de ore fliegt, duir wur ik toch so sjaggereinig fan. Gewoon heure da de kat fan de bure jonge het gekrège ien de plek fan de sure stem fan un politikus ien De Haog. Meebrulle met de errebeidsfitaomine of nog fedder trug: Mia Smelt met “Moeders wil is Wet” wuir ik as jungske fan fijf of ses juir nuir mog luustere a’k us un keer nie nuir school hoefde umda’k siek was.

Sellefs onbesurgd nuir bed gaon ’s aofons lukt oek nie mèr nao Knefel & fan de Brink umdat Knefel je met die steekeugskes fan ‘m je aon het sitte kieke en je de stuupe op 't lief gejaogd het met sien genuil ofer de kriesus. God, wa sou ik d'r al nie feur ofer hebbe um gewoon wèr ins ofer straot te kenne lope en de lachende snùùte fan de minse te sien die ondangs alle rotsooi nog lol ien ut lefe hebbe. Ik begriep oek wel da a’je weinig het en Aoli Baobao en de Feertig Rofers uut De Haog ut bietje wa’je het je oek nog uut de sakke schoept, dur weinig lol mer te belèfe falt. A’je die politisie heurt praote sien ut nè totteluirs; se praote feul muir se segge weinig.

Froeger hadde we oek nie feul en was je blij as je met de kop ien de luudspeker fan de raodiosentraole un stukske mesuuk kon heure of ’n heurspel. Toen liepe we ’s woensdags­middags nuir de stad um winkels te kieke en was allenig ut kieke nuir al dè moois al sat umdà we nie alles medeen hoefde te hebbe. Wij hadde nie veul bij ons thuus froeger muir mien moeder see altied: “Kouw dè is pas erremoei” en duirum brandde altied de kachel en hebbe we duirmee nooit erremoei geleje.

Lao we us kieke nuir wà we nog hebbe en nie wá we allemaol kwiet sien geraokt de letste tied en sien da we duirmee ut lèfe nog un bietje aongenaom kenne maoke. Nou heur ik jullie allemaol al segge, hij het mekkelik praote, hij sal wel niks te klaoge hebbe. Dè’s toch un bietje anders. Toen’k mè pusjoeng ging ’n puir juir trug hè’k maonde sitte wachte tot dè gefuul wuir se ut op de tillefiesie altied ofer hebbe – je wit wel, werme sneewitte strande, un grote pils en mooie meide - langs sou komme, muir a’k duirop was blieve sitte wachte ha’k nou nog op de eigeste plek gesete. Ut kumt mooi nie! Je kriegt nie altied wa asdat se je belooft hebbe en al helemaol nie a’je dur nie eiges feur surrigt!

Jan