Nimweegs Plat 49

22-01-2011

’t Kerspakket

Toen’k nog werrikte – bin nou AOWer - kreeg ik altied so tege de Kerst ’n kerspakket fan mien baos. Dè was sien kersgaofe mè wà ekstrao’s feur de feesdage feur de erreme sodemieter die ’t nie so breed had. D’r sat fan alles en nog wà ien soe’n deus; feur de jonge wà te snolle en feur de grote ’n lekker fleske en wà blikskes van ’t een of ander. Faok sjouwde je eige de bleris um dè ding thuus te kenne kriege so swuir was’tie. Se konde fan die baos fan mien segge wa se wouwe mar duir wast’ie nie seikerig ien! 

Muir tègewuirdig git dè allemaol anders en helemaol bij de geminte want die motte ’t suinig aon dùùn de leste tied. Mien frouw werrikt duir oek en die kreeg flak feur de Kerst ien de plek van ‘n kerspakket ’n kuirtje met ’n nummer d’r op. Dè nummer mos se dan mar op de kompjoeter ientiepe en dan kon se kieke wà of dà se hebbe wou en ‘t duir medeen bestelle. Wa’n gekke hè! We hebbe saome sitte kieke of dat’r soms wà feur heur bij sou sien mar dr sat hèlemaol niks fasoeneliks bij! Fan erremoei het se mar ’n wiendlich uutgekose, soen ding wa ’n bietje schùùns toelopt met ’n keerske d’r ien. Ik dach ers nog dat dè soen keerske was wà wij froeger bij ons thuus op de plee hadde staon tege de stank mar dè was nie wuir see se.

Nou had se dè ding duir wel besteld mar se kreeg ‘t naotuurlik nooit feur de Kerst. Eindelik stit op fieftien jannewuiri - Caspar, Melchior en Balthasar wuire allang wèr nuir hùùs - Selekfrach mè ’n pekske aon de deur: ’t wiendlich is t’r eindelik. Se het ’t deuske losgemaokt, sit t’r soen drie lusefersdeuskes hoog keersehouwerke ien. Follegus mien was dè ding fan de Blokker muir ’t blik ’n diesain ding van ene Pernille Vea te sien. Wie dè goeie mins was wis ik toen oek nie en um dè te wete te komme bin’k gaon kieke op ’t ienternet. Ik heb ’t gefonde heur en duir ston oek geliek bij wa dè dingske gekost het. ‘t Koste mar ekkes fieftig euro ien de winkel! Se sien duir bij de geminte oek fan ’t ganseburd gefalle à’k ’t so bekiek. Wa mot ’n gewoon mins nou met soen diesain ding, die het keerskes fan eksjun ien huus. Wuir is de tied geblèfe da a’je s’avons fan je werk thuus kwam en die grote deus op de toffel sette wuirnuir de kiendere kwaome um met ope monde te kieke wa of da’je meegebroch had, dè was teminse nog de moeite werd! 

Jan