Stadhuis exterieur:



In 1382 is er voor het eerst sprake van een stadhuis op de hoek van de (Korte) Burchtstraat en de Lange Nieuwstraat. Het bestond toen uit een lang, smal pand aan de Burchtstraat. In de loop der jaren werd dit stadhuis uitgebreid met een viertal ernaast gelegen panden. In 1553-1554 werden de drie panden op de hoek grotendeels afgebroken - er zijn nog wel sporen van de kelders van deze huizen - en verrees hier een nieuw, monumentaal gebouw van de hand van Meester Herman van Herengrave, die tien jaar eerder al de Latijnse School had gebouwd.
Kort na het einde van de middeleeuwen gebouwd, vertoont het stadhuis nog enkele laat-gotische kenmerken, waaronder de trapgevels. De beeldhouwwerken aan de voorgevel, oorspronkelijk van de Utrechtse beeldhouwer Cornelis Sass, zijn daarentegen kenmerkend voor de vroege renaissance.
Het westelijke deel van het stadhuis, dat nog niet was verbouwd, kreeg verschillende bestemmingen. In 1663 werd daar de Gedeputeerdenpoort gebouwd, die toegang gaf tot de kamers van de gedeputeerden en tot de Gedeputeerdenplaats. Op deze binnenplaats is aan het einde van de 19de eeuw een aantal gevelstenen uit de vroegere stadspoorten in de muren ingemetseld. De binnenplaats en de stenen zijn bijna iedere dag te bezichtigen.
In de afgelopen eeuwen is er veel verbouwd en gebouwd in, aan en om het stadhuis. Tussen 1880 en 1882 werd het gebouw ingrijpend gerestaureerd door architect dr. P.J.H. Cuypers. Op de bovenstaande ansichtkaart is te zien dat de gehele voorgevel eenzelfde vorm kreeg: dezelfde ramen, dezelfde natuurstenen medaillons in de kroonlijst. In 1892 werd het stadhuis aan de zijde Lange Nieuwstraat flink uitgebreid, maar deze vleugel werd in de jaren '30 van de vorige eeuw afgebroken om plaats te maken voor de nieuwe 'secretarievleugel'. Hiervoor werd in augustus 1940 de eerste steen gelegd.
In september 1944, werd het oudste deel van het stadhuis door de wegvluchtende Duitsers in brand gestoken: alleen de buitenmuren bleven nog overeind staan. Rond 1950 begon ingenieur J.G. Deur met de restauratie, waarbij onder andere veel aangetaste beelden en ook het toegangspoortje tot het stadhuis werden vervangen door replica's. Het westelijke deel van het gebouw, rondom de Gedeputeerdenpoort, kwam wat naar achteren te liggen, zoals het was vóór de restauratie van Cuypers. Ook kreeg het nieuwe stadhuis een achthoekig torentje, als compensatie voor de vele kerktorens die de stad in de Tweede Wereldoorlog verloor. Ook het interieur veranderde grondig. In 1953 werd de restauratie voltooid.

klik op de afbeelding voor een grote weergave


De langgerekte vleugel aan de Lange Nieuwstraat werd in 1978 geheel gesloopt. Twee wapendragende leeuwen, die de topgevels van de raadzaal bekroonden, zijn na de sloop terechtgekomen langs de Veerpoorttrappen nabij het Valkhof. In 1982 kwam de nieuwste vleugel van het stadhuis gereed.

In het oude deel van het stadhuis hangt een unieke collectie wandtapijten uit de zeventiende eeuw. Toen het stadhuis uitbrandde lagen deze ter restauratie buiten de stad opgeslagen, waardoor ze gespaard zijn gebleven. Sinds maart 2005 hangen ze permanent in museum Het Valkhof.

stadhuis001.jpg stadhuis002.jpg stadhuis003.jpg stadhuis004.jpg stadhuis005.jpg
stadhuis006.jpg stadhuis007.jpg stadhuis008.jpg stadhuis009.jpg stadhuis010.jpg
stadhuis011.jpg stadhuis012.jpg stadhuis013.jpg stadhuis014.jpg stadhuis015.jpg
stadhuis016.jpg stadhuis017.jpg stadhuis018.jpg stadhuis019.jpg stadhuis020.jpg
stadhuis021.jpg stadhuis022.jpg stadhuis023.jpg stadhuis024.jpg stadhuis025.jpg
stadhuis026.jpg stadhuis027.jpg stadhuis028.jpg stadhuis029.jpg stadhuis030.jpg
stadhuis031.jpg stadhuis032.jpg stadhuis033.jpg stadhuis034.jpg

terug


REAGEER:

Uw aanvullingen of opmerkingen zijn welkom!
Met dit formulier kunt u (nog) geen foto's versturen. Gebruik daarvoor uw e-mailprogramma.
Opmaak kan wel, bv <b>Vet</b> of <i>cursief</i> geeft Vet of cursief.