Heyendaalseweg 121, klooster Albertinum:

In 1930-1932 verrees aan de toenmalige Driehuizerweg het dominicanenklooster Albertinum. H.J.A. Bijlard en K. van Geyn van het architectenbureau van E. Cuypers ontwierpen het in een eenvoudig expressionistische stijl. Opmerkelijk is de veelvormigheid van het enorme complex, dat bestaat uit een hoog geknikt hoofdgebouw, twee lage geknikte vleugels en een haaks daarop staande kloosterkerk. In het midden ligt een zeshoekige kloostertuin. De halfrond uitgebouwde trappenhuizen met torentjes tegen het hoofdgebouw geven het klooster het aanzien van een onneembare burcht. De voor het expressionisme zo karakteristieke trapezium- en paraboolvormen zijn respectievelijk in de plattegrond van het gebouw en in het interieur van de kloosterkapel terug te vinden.
Bij de bouw lag Albertinum op een open vlakte aan de rand van de stad en was er genoeg ruimte voor de aanleg van een grote kloostertuin, ontworpen door W.H. en H.J. Ebben. Na de oorlog werd het terrein langzaam maar zeker ingesloten door bebouwing. Eind jaren '60 werd de tot Heyendaalseweg omgedoopte Driehuizerweg verlegd, waardoor het klooster enigszins geďsoleerd kwam te liggen. En nu het geboomte in de kloostertuin zo is uitgegroeid, valt het enorm complex nauwelijks meer op.
Albertinum is nu nog slechts deels in gebruik als klooster: het grootste deel van het gebouw wordt bewoond door studenten.